Regulamin | O nas | Reklama |







(logo Imagisu)                                 (logo promazovia)

Kalendarium    sierpień 2007

pn wt śr czw pt sob nie pn wt śr czw pt sob nie
      01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31                           




Galeria

Cierpięta, zabudowania wiejskieCierpięta, zamglony pejzaż za wsiąCierpięta, metalowy krzyż
   Region w zbliżeniu --> Miasta, wioski,
miasteczka --> Dla ciekawych

Cierpięta - dla ciekawych

x:21.181 y:53.1759

Cierpięta, zabudowania wiejskie Wieś Cierpięta powstała ok. 350 lat temu. W dawnych czasach otoczona była ze wszystkich stron bagnami i mokradłami. W jej okolicach można było poruszać się wyłącznie groblami, czyli drogami zbudowanymi z faszyny posypanej piaskiem. W miarę zwiększania się liczby mieszkańców stopniowo karczowano okoliczne lasy, osuszano pobliskie mokradła, budowano drogi i zaczęto w coraz większej mierze utrzymywać się z pracy na roli, która zastępowała zajęcia związane z przemysłami leśnymi.
Wieś znalazła się na trasie licznych działań wojennych, które miały miejsce na terenie Mazowsza od czasu potopu szwedzkiego. Po upadku Powstania Listopadowego ukrywali się tu żołnierze polscy, którzy brali udział w bitwie pod Ostrołęką.
W 1915 r. przez wieś przechodził front rosyjsko – niemiecki. W związku z tym ludność miejscową wysiedlono, a zabudowania spalono. W efekcie po zakończeniu wojny Cierpięta prezentowały się katastrofalnie: spalone zagrody, ludność wyniszczona, rolnictwo opóźnione. Pomimo to ocalali z wojennej zawieruchy mieszkańcy powrócili do wsi i rozpoczęli mozolną odbudowę w trudnych warunkach. Sytuacja materialna miejscowej ludności zaczęła się poprawiać od 1926 r. dzięki przeprowadzonej przez rząd komasacji dóbr. Potem nastąpiły jednak kolejne zniszczenia II wojny światowej. Obecnie w Cierpiętach mieszka ok. 600 mieszkańców, w zdecydowanej większości rolników.
Wskutek kolejnych zniszczeń w Cierpiętach pozostało niewiele drewnianych zabudowań wiejskich, ocalały jednak z pożóg wojennych dwie interesujące kapliczki. Jedna z nich to słupowa kapliczka św. Jana Nepomucena, bardzo zniszczona wprawdzie, ale wciąż piękna, a druga to przydomowa kapliczka z Matką Boską. Pozostał też metalowy krzyż, z którym wiąże się jedna z legend o pochodzeniu nazwy wsi.